...

миний санаашрал
бурхадын ганцаардал
мөнхийн настай

***

цардмал зам
тоосгон байшингаар хүлэгдэж
завгүй хүмүүс нь инээмсэглэлээ мартсан
үймээнт энэ хотод
үлдэж хоцорсон сүүлийн цэцэрлэгт

хаврыг хүлээж
борооны дуслуудад нэр өгч
золбин нохдын сүргийг өрөвдөж
солонго барих мөрөөдлөө орхиогүй
тийм нэг охин байсан
тэр нь чи байсан...

гунигтай санагддаг эндхийн амьдралаас залхсандаа
мөргөлч тагтаанаас жигүүрийг нь гуйж
мөдхөн өөрөө ниснэ гэж
мөрөөдөж суудаг охин байсан
чиний хүлээдэг бороо асгарч
тэр борооноор хөл нүцгэн гүйхдээ
гээж унагасан алчуур чинь дурлал байсан...