...

хүсэл минь дуусчээ
хөл минь цуцжээ, яг энэ хүрээд
хаврын анхны бороо
хачин гоёо чийглэг үнэр
хайрын тухай гэнэн төсөөлөл
нэг л өглөө модод ногоорох
хамгийн гунигтай номыг бичих
амьдралаас өөрөө одох
навчны тухай шүлэг
шар айрагны үнэр тамхины утаа
аль аль нь одоо хуучин юм
ахиад хүсэх юм надад үлдсэнгүй
асгараад одсон он цагийн
араас харуусаж гунихаа байжээ
айсуй ирээдүйн тухай мөрөөдөл
цээжнээс хийсэн оджээ

хүсэх юм алга... дурсах юм алга... ирээдүйд найдах юм алга... сүүлийн хэсэг хугацаанд нэг ч кино үзээгүй ном уншаагүй... аа харин хөгжим хөлбөмбөг 2 бол байсаан... тэгсэн хүн эмэгтэй хүнээс болжгаам гэнэ үгүй тийм юм ч байхгүй... хүнтэй ярих хүсэл ч байхгүй нэг тийм сайхан байна доо гэж... аа архи уувал уучаад байгаа хахаха...

ер нь гайхамшигтай сайхан бүхэн айдас төрүүлэм байдаг... гэхдээ магадгүй би тэр үед тэрийг зүгээр л тэгэж төсөөлхийг хүссэн ч байж магадгүй... гайхалтай сайхан гэхдээ сэтгэл татам... цаг хугацааны зарим нь итгэж ядсан байдалтай үлдсэн хэсэг нь итгэсэн хирнээ яхаа мэдэхгүй байдалтай өнгөрсөн... мэдээж хэрэг боломжууд гэдэг үүрд мөнх байгаад байдаг ч эд биш дээ... тиймсэн бол бүх зүйлс хичнээн амар байхсан... тэгээд нэгэнтэй яргуй дэлбээлэх үед хаврын шуурганаар хийссэн юм у? хахаха... аймаар сүртэй биччихлээ... тийм ч их сүртэй зүйлс байгаагүй л дээ яг үнэндээ... харин хожим нь илүү ойроос харах боломж санаандгүй байдлаар тааралдсан юм уу? одоо хааяа бодогддог...

харанхуй үдэш алхаж яваад танил маань урд алхахыг харав... хамт хоол идэх гээд баахан газар хайж байгаад эцэст нь ахуйн үйлчилгээнээс дөрвөн зам орж тэндээ булльд оров... аятайхан шөлтэй... тэрний танилууд тэнд тааралдаад... тэгснээ нэг нь гэнэт дургүй хүргэж хахаха... тэгэж байсан сэрж энэ тэр...

за за балай элий өдрүүд хурдан дуусааасай... магадгүй үхжийж дуусах байх л даа хахаха... аа тийн орой нисванис үзлээ... удкү а саунд үзнээ...