...

өмнөөс минь намайг ширтэх
өнөөх л гунигт харц,
таталбар зураг мэт дүй муутай төрх
өлгүүрт тамхины үнэр ханхлуулсан
хуучирсан хүрэм
тархинд өөрөө өөртөө бодож олсон
тэнэг асуултууд
хариултыг нь оллоо ч сонин биш байхаар тийм асуултууд
зүрхэнд нэгэнтээ бадарч асаад
одоо бол унтарсан, биелээгүй хүсэл мөрөөдлүүд
биеллээ гэхэд би улам ганцаардах байсан
гээд бодхоор үзэн ядмаар хүсэл мөрөөдлүүд
орчлонд юу ч өөрчлөгдсөнгүй
одоо ингээд 25 дахь намар нь...
аль нэг буудал дээр
автобус хүлээж өнгөрөөсөн юм шиг 25 жил
урт ч биш богино ч биш 25 жил...

хотод минь шинэ барилгууд нэмэгдсэн ч
явах замыг минь тэд хаасан
өмнөхөөсөө дулаахан ч, энэ намарт
өрц минь илүү даарсан...
ээж эмээгийн минь хайраар дүүрэн харц
намраас намарт надаас алсарсан
охид нь улам л хөөрхөн болсон энэ хотод
дурлал улам цөөрсөн
хайр ба үзэн ядалт минь
тайвширалаар солигдсон

намарт л амьдралын тухай учиргүй их боддог
нүцгэн модод л надад үхлийн тухай сануулдаг
шалбааг туучин гүйсэн хавар
залуухан ногоохон зун
бүгд холд одчихсон байдаг...